Het voorjaar dient zich aan, het is prachtig weer, de natuur ontwaakt. Een mooie dag om de wandelschoenen van zolder te halen. We kiezen voor een korte wandeling bij Anost naar de ‘Notre Dame de l’Aillant’. Deze Maria kijkt vanaf een heuvel beschermend toe op het dorp. Het is een korte wandeling van ongeveer 6 kilometer. We lopen het dorp uit langs wat rommelige huizen en schuren en al snel begint de steile klim. De winterjassen kunnen uit!
De Dame laat ons flink klimmen maar heeft wel de laatste 100 meter een groene loper voor ons uitgelegd: over een tapijtje van zacht mos lopen we naar het Mariabeeld. Er zijn wat bankjes om uit te rusten en te genieten van het uitzicht. We nemen afscheid en klimmen nog een stukje door tot we het hoogste punt op ongeveer 650 meter bereikt hebben. Vanaf hier mogen we dalen! We volgen een vrij saai pad door het naaldbos en bereiken dan het loofbos. Vanaf hier is de route mooier, het bos is afwisselender en de zon dringt ook door tot de bodem. Alle voorjaarsbloeiers zitten nog in de knop waar er zijn wel al verschillende citroenvlinders die wat kleur geven.
We blijven dalen tot aan de beek. Het is de afgelopen twee weken heel nat geweest en dat merk je. Als we de beek over moeten steken, lukt dat alleen door van steen naar steen te springen. We volgen de beek en komen uiteindelijk uit bij de gemeentecamping en het volledig drooggevallen zwemmeertje. Het lijkt net alsof iemand de stop eruit heeft getrokken. We steken de D2 over en lopen de laatste meters terug naar het dorpsplein. Een prima wandeling als je een klein rondje wilt maken. De Notre Dame en het uitzichtspunt zijn mooi. Toch lopen we liever een van de andere routes in Anost. Bijvoorbeeld de ‘route des Galvachers’ waarbij je langs het mooi beschilderde kapelletje van Velée komt. Maar voor vandaag was 6 kilometer voldoende; de eerste wandelkilometers zijn gemaakt dit jaar!
