Het is heet in Frankrijk. Zo heet dat bij de Tour de France het asfalt gekoeld wordt. Smeltend asfalt leidt tot valpartijen. Het lijkt simpeler om dan maar ’s ochtends te gaan koersen wanneer de temperaturen nog onder de 40 graden liggen. Maar ja, de kijkcijfers hè? Er wordt dus ’s middags gestart en de wielrenners maken de martelgang over het vloeibare asfalt.
In de Bourgogne liggen de temperaturen iets lager en er is met 28 graden een ‘koele’ dag voorspeld. Dus we durven het aan en gaan fietsen. We hebben een fietsroute in de Côte d’Or uitgekozen: een rondrit vanaf Arnay-le-Duc met een stuk door de vallei van de Ouche. Deze fietsroute is in 2019 gemaakt door Côte d’Or Tourisme en staat op een kaartje met 24 andere routes. Deze routes zijn inmiddels online niet meer te vinden. Dat snappen we wel. Sommige routes zijn echt vanachter een bureau bedacht. Niemand van het toeristenbureau heeft ooit de moeite genomen om ze na te fietsen. Dus de kwaliteit is wisselend. We zijn benieuwd hoe deze route bevalt.
Voie verte langs Canal de Bourgogne
Het begint mooi, via Sainte Sabine fietsen we naar het Canal de Bourgogne. Daar aangekomen fietsen we over de Voie verte langs het kanaal. Helaas loopt hier ook de A6 en deze snelweg hoor en zie je. Zodra we onder de A6 doorsteken fietst het rustiger en blijven we op de Voie verte. Maar dan wacht een tegenvaller: naar Bligny-sur-Ouche worden we over een vrij drukke weg geleid. Daar hebben we geen zin in dus we kiezen een alternatieve route binnendoor. Prachtige weggetjes maar met behoorlijke wat hoogtemeters. We begrijpen steeds beter hoe de renners van de Tour de France zich moeten voelen.
Ook bij ons smelt het asfalt. Ik maak de fout om op een verkeerd punt af te stappen en zit gelijk vastgekleefd aan het asfalt. Mijn sandaal moet ik weer loswrikken. Als we vlakbij Bligny-sur-Ouche zijn, zien we het antieke stoomtreintje rijden. Maar omdat het treintje hier nog over het oude spoor rijdt, kan de Voie verte niet worden doorgetrokken. En moet je als fietser dus een stukje over de drukke weg. Voor de fietsers jammer maar het treintje is wel weer een leuk uitstapje met kinderen. Ook wij zijn wel eens aan boord van deze trein gestapt dus we mogen nu niet klagen.
Inmiddels zijn we onze eigen stoomtrein geworden. Door de temperaturen en de klimmetjes komt de stoom uit onze oren. Helaas ervaren we niet de stoomkracht die hierbij hoort. We moeten op eigen kracht fietsen en drinken nog maar wat waterflessen leeg. In Thury zien we dat de voormalige ‘épicerie’ (dorpswinkeltje) is omgevormd naar een leuk ingericht koffiehuis. Je kunt hier in Thury gebrande koffie en verschillende soorten thee kopen. Ze hebben ook een lekker terras in de schaduw waar we een ambachtelijk ijsje eten. We nemen wat theesoorten mee voor thuis en fietsen verder door naar Arnay-le-Duc.
Eindoordeel rondrit Côte d’Or
We fietsen met onze routeaanpassing in totaal 77 km. Veel stukken zijn mooi en ook dorpen als Lusigny-sur-Ouche (met de bron van de Ouche op een paar kilometer (loop-/fiets-) afstand en Bligny-sur-Ouche zijn best gezellig. Maar om de Vallei van de Ouche te bekijken, kun je toch beter een andere route kiezen. Of natuurlijk de stoomtrein pakken.
