Een krappe 20 jaar geleden hebben we allerlei fietsroutes uitgezet van zo’n 50 kilometer. Een mooie afstand, geschikt voor een dag fietsen door de heuvels van de Morvan. Maar dat was vóór het e-bike tijdperk. Fiets je met een beetje hulp omhoog dan kun je best nog een stukje extra fietsen. Dus we zijn bezig om andere en soms wat langere routes uit te zetten. Daarbij blijven we trouw aan ons principe om de routes zelf uit te testen.
Gisteren probeerden we een nieuwe variant voor een rondje Saulieu uit. Daarbij smokkelden we door in Brazey-en-Morvan te beginnen. Dat mocht want we gingen op eigen kracht; zonder elektrische ondersteuning. Het bleek trouwens Brazey-le-Haut (Brazey boven) want toen we een kilometertje op weg waren zagen we bordjes naar Brazey-le-Bas (Brazey beneden). Dat belooft nog een klim aan het einde.
Het is echt een prachtige fietsdag, onbewolkt maar met een heerlijk windje voor de verkoeling. We fietsen langs glooiende graanvelden en bloeiende zonnebloemen, duiken af en toe het bos in, en komen langs verscholen landhuizen en kastelen. Auto’s komen we niet tegen, een groot pluspunt van fietsen in dit gebied. Andere fietsers trouwens ook niet, misschien hebben die beter naar de weersvoorspelling gekeken. Want ’s middags zien we de warmte kringelend opstijgen en het asfalt smelten.
François Pompon
Saulieu kom je binnen via mijn favoriet: de rue du 11 Novembre. Aan dit laantje zijn allemaal verschillende boomsoorten geplant. Je komt langs het kerkhof en als je even het kerkhof opgaat, heb je een prachtig zicht op de middeleeuwse daken in het centrum van Saulieu. Met als herkenbaar landmark de Saint-Andoche basiliek. Na dit laantje sla je linksaf naar het centrum. Vergeet niet even omhoog te kijken: voor de Saturnin kerk zie je de condor die het graf van François Pompon markeert. Bijzonder hoe deze beeldhouwer zijn dieren enorm vereenvoudigde en stileerde en de beelden toch een enorme kracht uitstralen.
Na Saulieu verlaten we weer de bewoonde wereld en vervolgen onze fietsroute door slaperige dorpjes. Missery is een goed onderhouden dorp met een groot kasteel dat niet voor publiek geopend is. We werpen een blik door het toegangshek en dromen weg bij het idee om daar te wonen. Tegenover het kasteel is trouwens een hele mooie book exchange. Groter dan je in een dorp als dit zou verwachten. Misschien dat de kasteelheer zijn bibliotheek heeft opgeruimd? Een paar kilometer verder rijden we langs Mont-Saint-Jean. Een middeleeuwse burcht die wordt gerestaureerd. Als je het wilt bekijken moet je even van de route en een stukje omhoog fietsen. Wij slaan het vandaag maar over.
We peddelen lekker vlot door en genieten van de zingende leeuweriken. Dat is trouwens een wilde gok, ik ben niet zo thuis in de vogelsoorten. Mooi is het in ieder geval wel, begeleid worden door vogelgetsjilp. Hoewel het ook wat spottend klinkt als wij ons zwetend omhoog werken. Want zoals we wisten zit het venijn in de staart. Twee flinke klimmen om weer ons startpunt in Brazey-en-Morvan te bereiken. Conclusie: een mooi rondje van zo’n 60 kilometer of 80 uit-en-thuis Mortaise. We gaan er een GPX-route van maken.
