Vaak wordt gevraagd hoe onze dorpsgenoten op ons reageren: hoe word je als buitenlander behandeld? Maar eigenlijk is onze Nederlandse afkomst helemaal niet van belang, iedereen die van 50 kilometer verderop komt, is voor onze dorpsgenoten een buitenstaander. Geaccepteerd worden is geen probleem; integreren is een heel ander verhaal. Om op te gaan in de gemeenschap zul je de heersende gewoonten en mores voor lief moeten nemen. Als je dat doet, ben je van harte welkom. Maar heb niet het lef om zaken te willen veranderen. Realiseer je dat Frankrijk, en zeker het platteland, bijeen wordt gehouden door tradities. Dat is soms handig. Zo weet je precies met welke promotieacties de supermarkten jaarlijks komen en kun je op het juiste moment je slag slaan. Maar het betekent ook dat je behoorlijk sterk moet zijn om tegen de stroom in te zwemmen.
Middenstand in Lucenay L’évêque
In ons dorp ging de zieltogende kruidenier failliet omdat de laatste uitbater te veel van zijn eigen drankvoorraad opdronk. Voor ons brood zijn we afhankelijk van de bar-tabac. En dat al sinds de bakker 25 jaar terug de loterij won en ging rentenieren. In de loop der jaren zijn daar steeds meer artikelen bijgekomen. Niet zo gek dus dat de bar gevraagd werd om ook het kruideniersdeel erbij te nemen. Maar dit voorstel vond geen weerklank en ons dorp zat twee jaar zonder winkel. Toen nam een ondernemend stel uit Noord-Frankrijk de uitdaging aan om de kruidenier weer nieuw leven in te blazen. En hoe krijg je de loop weer in de winkel? Met brood. De Fransman wil immers iedere dag zijn verse ‘pain’. Maar de kruidenier wilde niet meteen de confrontatie opzoeken en nam versgebakken brood niet op in zijn assortiment. Ondertussen nam wel het aantal kruidenierswaren bij de bar toe. Je begrijpt dat de kruidenier niet achter kon blijven en overging tot de verkoop van brood. De vrije markt leek even te gedijen in ons dorp. Tot de kruidenier werd ontboden bij de burgemeester en gemeenteraad. Ik weet niet welke middelen zijn ingezet maar het resultaat van dit onderhoud was een compromis waarbij de kruidenier alleen op maandag, als de bar gesloten is, brood mag verkopen.
Dit voorval geeft wel aan dat je als nieuwkomer kunt proberen om de boel op te schudden. Maar de oude garde zit stevig in het zadel. De best haalbare uitkomst was een wapenstilstand in het voordeel van de bar. Wij bakken wel ons eigen brood. Volkoren. De integratieslag hebben we toch al verloren.
Op zoek naar een chambres d’hôtes in de Morvan? B&B Mortaise niet ver van Autun
