Wij overwinteren in Nederland waar onze zoons studeren. Dan spreken we af met familie en vrienden, gaan naar de bioscoop en het theater en bezoeken af en toe een museum of tentoonstelling. In maart bereiden we ons voor om weer te vertrekken naar Frankrijk. Zo ook dit jaar. En toen …. Tja, ik hoef hier niets over te zeggen, het verhaal is bekend. Corona overviel ons en heel Europa ging in quarantaine. De grenzen werden gesloten. Wat moesten we doen: naar Frankrijk of in Nederland blijven? Een lastige keuze want zouden we later Frankrijk nog wel in komen? En zouden we er later nog wel uit kunnen? We besluiten om in Nederland te blijven.
Frankrijk lonkt
Begin april wordt duidelijk dat de quarantaine nog wel even gaat duren. Het is voorjaar en Frankrijk lonkt. We lijken op trekvogels die voelen dat ze terug moeten. Na overleg met de Franse ambassade en met de nodige formulieren stappen we in de auto. Volgens onze zoon voor een speciale editie van ‘Ik Vertrek Corona’. De auto is volgegooid met meel dat momenteel onverkrijgbaar is in de Franse supermarkten en wat klusmateriaal omdat ook de bouwmarkten en alle andere winkels dicht zijn. De caves zijn overigens nog wel open; wijn hoort volgens de Fransen toch echt bij de primaire levensbehoeften!
Lucenay l’Evêque in rust
De reis is onwerkelijk. Na een enkele grenscontrole rijden we over verlaten snelwegen. Het immense tankstation in Luxemburg is uitgestorven. Het is net of de wereld is vergaan waarbij ze vergeten zijn om ons te informeren. Op de hele péage komen we alleen vrachtverkeer en misschien tien andere auto’s tegen. Lekker doorrijden dat wel. We rijden door stille dorpen en zien nauwelijks mensen op straat. In Lucenay l’Evêque lopen we naar onze huisoppas om te zeggen dat we er zijn. Hoe zijn we door de fuik van het coronanet geglipt? wil hij weten. Hij waarschuwt ons om niet zonder ‘attestation’ op straat te gaan; ook niet om even onze huissleutel op te halen bij de buurman!
En hier zitten we dan. Begonnen aan de grote voorjaarsschoonmaak maar voorlopig zonder gasten. Gelukkig is het prachtig weer en genieten we volop van de tuin die uit winterslaap komt. Klussen genoeg, materialen op voorraad, ideeën en wensen in overvloed: we hoeven ons niet te vervelen. Zou de grote verbouwing die 18 jaar geleden begon nu dan toch afkomen? Ik hoop het eigenlijk niet want dat zou betekenen dat we nog wel even opgesloten blijven. En het is toch wel een beetje saai zo. We zullen het zien.
Volgens de paasspeech van Macron mogen we half juli weer open. Ben je nog op zoek naar een leuke B&B in de Bourgogne? Kijk op onze site, B&B Bourgogne
