Vandaag bezoeken we de Bourgondische kampioenschappen ´down hill cycling´ (ja, ook de Fransen noemen dat zo) die plaatsvinden vlakbij Dun-les-Places. Deze afdaling bij Breuil is een jaar of twee geleden aangelegd en biedt de nodige uitdaging aan mountainbikers en veldrijders die niet bang zijn voor springen, stuiteren over een rotspartij en het in volle vaart nemen van scherpe haarspeldbochten. Wij willen dat ook wel eens proberen maar gaan eerst polshoogte nemen om te kijken hoe de profs zich redden op dit parcours.
Eerst zijn de junioren aan de beurt. Zij rijden een eenvoudiger route. Gehuld in een pak met rug-, buik- en scheenbeschermers en met handschoenen plus een stevige helm stuiteren ze over het bospad naar de finish. Af en toe wordt een paaltje gemist en een enkeling smijt ontevreden na afloop de fiets in de berm maar de meeste komen het parcours goed door. Dit zien we ons ook nog wel doen.
Dan gaan de senioren van start. Wij klimmen mee de berg op om de jumps van dichtbij te bekijken. Deze piste boezemt ons minder vertrouwen in. Vooral de stuitertrap over het graniet gevolgd door een draai rechtsom het rotsblok vereist wel wat techniek en oefening, schat ik zo in. En de nodige blauwe plekken. Ook de deelnemers komen niet allemaal ongeschonden door dit parcours: een enkeling stapt zelfs af. Maar anderen storten zich in volle vaart down hill, wat een adrelineshot moet dat zijn!
De sfeer tijdens dit kampioenschap is heel gemoedelijk en het is leuk om de wedstrijd live bij te wonen. We gaan zeker terugkomen om dit zelf eens te proberen. Zonder publiek zodat we zonder gêne kunnen beginnen met het juniorenparcours. En bij gebleken aanleg schrijven we ons volgend jaar in voor de wedstrijd. Maar waarschijnlijker is dat we opnieuw als toeschouwer aan de finish staan.
