Wil je iets bizars bekijken? Bekijk dan het leeggelopen Lac des Settons. Aan drooggevallen rivierbeddingen zijn we deze zomer een beetje gewend geraakt. Maar een lege ‘badkuip’ met een oppervlakte van 360 hectare, meer dan 500 voetbalvelden, en een inhoud van 23 miljoen kuub water, meer dan 6000 Olympische wedstrijdbaden, blijft een verbijsterend gezicht. Voor de stuwdam loopt nog een stroompje water. Het is een beetje alsof je bij eb langs de kustlijn loopt. Tot je je realiseert dat een meer, en zeker 500 kilometer van zee, natuurlijk geen getijden kent.
Stuwdam
Ongeveer eens per tien jaar wordt de stop uit het stuwmeer van Settons getrokken om de stuwdam te inspecteren. In het najaar van 2022 is weer tijd voor een onderhoudsbeurt. De stuwdam van Settons is de oudste in de Morvan. De dam werd gebouwd om het transport van boomstammen te vereenvoudigen. Parijs werd immers met hout verwarmd en de stad had de meeste bossen rondom al opgestookt. De eerste studies dateren van 1780 maar uiteindelijk werd de stuwdam pas in 1854 gebouwd. Eigenlijk te laat want toen was steenkool al in opkomst. Het gebruik van hout als brandstof nam dus af.
In tegenstelling tot de meren van Pannecière en Chaumeçon is de stuwdam van het Lac des Settons dus niet aangelegd om elektriciteit op te wekken. Deze stuwdam heeft nooit elektriciteit geleverd maar werd wel gebruikt om overstromingen in Parijs te voorkomen. Via de afsluitkleppen kan de watertoevoer goed gereguleerd worden. Een mooie bijkomstigheid van de dam is het ontstaan van het meer als toeristische trekpleister. Zomers kun je er heerlijk zwemmen, vissen of varen.
Wandeling
We namen in 2008 een kijkje bij het leeggelopen meer en ook nu zijn we nieuwsgierig hoe onze favoriete zwemplek er zonder water uitziet. We hebben een wandelingetje uitgezet langs het meer en over de vlonderbrug. Zo kunnen we zien wat er zich normaalgesproken onder het wateroppervlakte bevindt. Het meer is op sommige plekken wel 20 diep, wie weet wat er in de diepte schuilt?
Wat ons opvalt, is hoe schoon de waterbodem is. Langs de oevers ligt een enkele verloren slipper of zandschepje. En natuurlijk de rondvaartboot die gestrand lijkt. Verder zien we vooral zandige bodem en wat keien. Her en der ontstaat wat vegetatie, leuk om te zien hoe snel de natuur bezit neemt van het meer. Langs het meer staan waarschuwingsborden die betreding van het meer verbieden. Een terechte waarschuwing want het is lastig om drijfzand te herkennen in de onschuldig ogende zandvlakte. Je wordt er vrij snel vastgezogen in de modder. Of zijn dat toch de klauwen van een verre neef van het monster van Loch Ness? Gelukkig lijkt het meer van Settons daarvoor niet diep genoeg.
Hopelijk verlopen de werkzaamheden voorspoedig. Volgens planning wordt het meer vanaf januari weer gevuld. Mooi op tijd om in de zomer weer onbezorgd te kunnen rondspartelen in het Lac des Settons. De stuwdam zou er daarna weer 30 jaar tegenaan kunnen.
