Onderweg zien we affiches met de aankondiging ‘Les voies antiques en fête.” Wat moet ik me daarbij voorstellen? Dit lijkt wat anders dan de gebruikelijke rommelmarkten of de jaarlijks terugkerende dorpsfeesten. Ik zoek het even op en het blijkt theater in de open lucht in Gien-sur-Cure. ’s Morgens is er een wandeling van 5 kilometer met tussendoor vijf voorstellingen. En ’s middags is er straattheater in het dorp.
We kiezen voor de ochtendwandeling om zo te profiteren van de koelte van de ochtend. Het belooft weer meer dan 35 graden te worden dus wegzweten bij het straattheater lokt ons niet. Om negen uur melden we ons bij de mairie voor de wandeling. Het is een bont gezelschap wandelaars. We zien deelnemers met complete wandeloutfits inclusief de Nordic Walking stokken. Het was toch maar 5 kilometer of heb ik ergens overheen gelezen? Gelukkig zien we dan ook een gezelschap met twee kinderwagens aan komen lopen. Die gaan ook mee wandelen. Verder zijn er gezinnen met kinderen, stellen, vriendengroepjes en wat ouderen voor wie klapstoeltjes worden meegezeuld.
Galvachers du Morvan
We kopen een kaartje en drinken een kopje koffie. De sfeer is heel gemoedelijk en het halve dorp lijkt ingezet als vrijwilliger. (De andere helft speelt mee in de voorstellingen maar dat weten we dan nog niet). We gaan op pad, het voelt als een soort schoolreisje als we in ganzenpas op weg gaan naar het eerste optreden. Het gaat over de ‘galvachers’, de ossendrijvers. Het klassieke verhaal van de Morvan waar de mannen zomers hun dorpen verlieten om geld te verdienen in andere streken. Er wordt gezongen en we mogen met behulp van tekstborden meezingen. Een soort levende geschiedenisles lijkt het.
Verder gaan we op onze wandeling waarbij we een dame tegenkomen die een vrij lang sprookje vertelt. Ook komen we in het bos een verzetsgroep uit de tweede wereldoorlog tegen. Het wandeltempo ligt bij de zwakste schakel: de oudjes en de kinderwagens claimen beide deze positie. Niet zo gek want het is geen aangeharkt pad, we volgen een mooi grillig bosweggetje. Ultiem onthaastend op de zondagochtend.
Maurice
Een van de leukste optredens is een persiflage op de nieuwe, recente inwoners van de Morvan. In de sketch wordt een Parijs koppel op de hak genomen en wordt ook nog even verwezen naar de haan Maurice. Maurice was in 2020 inzet van een rechtszaak omdat hij volgens de nieuwe buren te veel lawaai zou maken. Het werd een symbolische strijd tussen het Franse platteland en de stedelijke mentaliteit. De rechter bepaalde dat Maurice mocht blijven kraaien en daarmee werd de haan de held van Frankrijk. Deze sketch eindigt vrolijk met de nieuwe plattelandsbewoners en de oude garde die samen de verschillen vieren. (tekst gaat verder onder foto)
We sluiten les Voies antiques en fêtes af met een positief gevoel. Het is een sympathiek dorpsfeestje dat het niet van de kwaliteit van de voorstellingen moet hebben. Het is niet zoals Chalon dans la rue of Les Zaccros d’ma rue. Dit is amateurtheater dat gedragen wordt door het enthousiasme van de dorpelingen. Een aanstekelijk enthousiasme en leuk om een keertje mee te maken.
