Het moest er dan toch van komen. Jarenlang woonden we, met een stuk of 15 buren, allemaal op hetzelfde adres: Mortaise in Lucenay l’Evêque. Vroeger wist de postbode waar iedereen woonde, de naam was voldoende. Maar de postbode is met pensioen, het postkantoor in het dorp is gesloten en vanuit Autun wordt iedere keer een nieuwe parttimer op ons afgestuurd. Sindsdien lijkt onze brievenbus de verzamelplaats voor exotische namen. We ontvangen soms post bestemd voor onze Engelse buren, Nederlandse achterburen en de, al jarenlang, verhuisde Franse buren.
In de Morvan verschenen steeds meer straatnaambordjes. Logisch, want in alle dorpen zijn de vertrouwde postbodes met pensioen gegaan. De daarvoor in de plaats gekomen pakketbezorgers zoeken zich een ongeluk om hun pakjes af te leveren. In Lucenay l’Evêque blijft echter alles bij het oude; we zijn inmiddels waarschijnlijk het enige dorp in Frankrijk zonder straatnamen. Maar als ook de nood- en hulpdiensten gaan klagen, ‘les urgences’ geldt hier slechts figuurlijk, is het tijd voor actie. Dus worden we uitgenodigd om voorstellen voor straatnamen in te dienen. En in maart 2018 wordt de knoop doorgehakt, we krijgen allemaal een brief op en mét ons nieuwe adres.
Daarna worden de straatnaambordjes bevestigd. In het zicht vanaf Autun. Als je vanaf de andere kant komt, heb je pech. Want de straat ook vanaf Saulieu aangeven, zou de kosten verdubbelen. Daar wil onze gemeenteraad niet aan. Dus hopelijk komt de pakketbezorger van de ‘goede’ kant. Zo niet dan blijft hij net als vroeger ronddolen met zijn pakjes.
Ons adres is trouwens weinig verrassend: 31, route de Saulieu. Villa Paulette, ons naastgelegen vakantiehuis, ligt echter aan een ander weggetje en krijgt dus een eigen adres: 1, rue de la Planche de Frétoy. Een hele mond vol. Van Franse vrienden horen we dat we geluk hebben met huisnummer 1. Nummer 1 verhoogt de waarde van het huis. Bingo! Dus niet zeuren als ik weer eens het adres moet spellen. Gewoon even oefenen tot het soepel van de tong rolt.
