Er is ruim 2000 km aan mountainbikeroutes in de Morvan. Meestal fietsen we een route in de buurt. Maar af en toe zetten we alle fietsen in de aanhanger en gaan we een nieuw parcours verkennen. Op die manier komen we op een snikhete dag in Saulieu. De route die we hebben uitgekozen is een route van zo’n twintig kilometer waarbij we ook langs het Lac de Chamboux komen: voor een verfrissende duik.
We verlaten Saulieu via het Arboretum, een mooi laantje met allerlei bomen inclusief een naamplaatje en toelichting. En inclusief een prachtig uitzicht. Vervolgens steken we de D980 over en fietsen richting Collonchevrès. We laten het asfalt achter ons. Het is nu echt off road via kleine paadjes vol met keien en, helaas, overstekende bramentakken. Hier wordt blijkbaar niet vaak gefietst. We delen het paadje met een stroompje dat naar beneden gutst. Waar komt dat water vandaan? Het heeft al weken niet geregend. Vol schrammen en modderspatten komen we op een bospad. Heerlijk in de schaduw en een mooi uitgesleten weggetje. Het is ook de pelgrimsroute naar Santiago de Compostela zien we aan de routebordjes. Maar vandaag komen we noch pelgrims, noch andere mountainbikers tegen.
De routebordjes worden steeds schaarser. Maar we dalen dus we veronderstellen dat we richting het meer fietsen. Op een gegeven moment zien we ook een meertje. Dit blijkt een privémeer met middenin op een sokkel Escalibur, het zwaard van koning Arthur. Zijn we dan zo ver uit route geraakt? We zien wel routebordjes van route 5 maar dat is niet onze route. In het gehucht Beaumont proberen we ons te oriënteren. Dat is best lastig als je van de kaart bent afgefietst. “Willen jullie een glaasje water?” horen we plotseling vanuit een tuin. Dat willen we wel, en even op de kaart kijken. Verfrist stappen we weer op en fietsen nu wel in de goede richting. Toch laat het Lac de Chamboux lang op zich wachten. Op een punt is de route afgesloten en moeten we een extra lus maken. Voor een geduldige in overpeinzing verzonken pelgrim niet zo’n punt. Voor ons tikt echter de klok: we moeten wel op tijd terug zijn om onze nieuwe gasten te ontvangen.
De verfrissende duik slaan we over en we korten de route iets in. Om een uur of drie zijn we weer bij onze auto. Snel laden we de fietsen in en scheuren we terug naar huis. Daar blijken onze gasten al aangekomen. Onder de modder en schrammen stellen we ons voor. Een eerste indruk maak je maar een keer. Of we een goede indruk maken, vraag ik me af. Maar een sportieve indruk in ieder geval.
