In 2021 hebben we een start gemaakt met onze tuin. Dit jaar is het afwachten of we een beetje grip hebben gekregen op de bramenwoestenij die het was. En natuurlijk of onze nieuwe aanplant is aangeslagen. Het valt niet tegen: de seringen doen het goed en staan in bloei, een aantal vaste bloeiende planten heeft ook z’n stek gevonden waaronder vlinderstruiken, pioenrozen, herfstasters, lavendel, irissen, klaprozen en hortensia’s. Helaas hebben onze stekken van de vijgenboom het niet gered … hoewel bij héél goed kijken zien we toch een enkele knop die uitloopt. Voorlopig laten we ze maar even staan. Vorig jaar hebben we vooral geprobeerd om de bodem te verbeteren. Dit jaar gaan we de tuin echt inrichten en vormgeven.
Biologische planten van Alôsnys
We brengen eerst een bezoek aan Alôsnys, het permacultuurcentrum in Vergoncey, in de buurt van Autun. Het is een educatief centrum en kweker van biologische planten. De tuinen liggen er over het algemeen mooi bij. In het ‘muntlaantje’ snuiven we allerlei geuren munt op waaronder citroen, chocola, Zwitserse en Marokkaanse munt. Sinaasappel lijkt me wel wat voor de thee dus die gaan we inslaan. We kopen ook wat groenteplanten en een mannelijke en vrouwelijke kiwiplant. Bruno, een van de twee kwekers, raadt ons aan om de plant niet in de middagzon te zetten. De kiwi wil het liefst de ochtendzon tot een uurtje of één en daarna de schaduw. Tja, dat willen wij ook wel maar onze tuin is eigenlijk de hele dag zonovergoten. Dat wordt nog even puzzelen om een goede plek te vinden. Uiteindelijk plaatsen de kiwi en de even kritische blauwe bes aan de zijkant van ons huis. Perfecte zonligging maar de grond is hier helaas niet zo goed. Dus daar gaan we weer, de volgende graafsessie. Maar eind van de middag staan de planten mooi te pronken op hun nieuwe stek.
Rotstuin
Bij het egaliseren van onze tuin en het ingraven van de septic tank stuitten we op nogal wat natuursteen. Best mooie stenen maar helaas liggen ze enorm in de weg. We hebben ze allemaal op een grote berg gegooid in afwachting van een mooie bestemming. Een rotstuin lijkt ons wel wat om van al die stenen af te komen. Naast onze spar is het gortdroog en krijg je geen schep de grond in vanwege het graniet. Een rotstuin biedt uitkomst. Zo maken we een aantrekkelijk hoekje, raken we onze stenen kwijt én krijgen we meer diversiteit in onze tuin. Het is even stapelen en vormen maar uiteindelijk hebben we een mooie rotstuin met drie niveaus. Nu de plantjes nog.
Ben je op zoek naar een goede hovenier-tuinman. Zoek niet verder en kijk op Morvan-Hovenier
Wilde bloemenweide
Vorig jaar hebben we de tuin ingezaaid met boekweit om de grond te verbeteren. In april staat de tuin vol wilde bloemen. Fijn voor de bijen. Er staan ook planten tussen die flink woekeren. Die willen we toch een beetje temmen. We maaien en frezen opnieuw de grond. Daarna zaaien we verschillende biologische zadenmengsels in voor een bloemrijke weide. De Morvan regenachtig? Niet op onze stek. Vorig jaar sloeg de regen Lucenay l’Evêque steeds over. Ook nu is er een ‘déluge’, een zondvloed die in Autun de straten blank zet. Helaas krijgen wij geen spatje. We sproeien en begieten iedere dag trouw onze nieuwe aanplant. Tot de put leeg is en dat is al binnen enkele dagen. Afwachten dus of onze gedroomde bloemenweide gaat lukken. Laissez-faire, wij hebben ons best gedaan, nu is de natuur is aan zet.
