We mochten stemmen voor het Europese parlement. De vrijdag voor de verkiezingen kregen we twee gesloten enveloppen met daarin folders van alle partijen en kandidaat-parlementsleden. We pakten een kopje koffie en gingen er eens goed voor zitten. De grotere partijen kenden we wel uit het nieuws en ook sommige kandidaten herkenden we. Maar veel partijen waren ons volslagen onbekend. De Dierenpartij had een schattig jong katje op de folder gezet en foto’s van de kandidaten maar weggelaten. Tja, als kattenfilmpjes goed scoren op YouTube en TikTok, waarom dan niet bij de verkiezingen? Dat de huiskatten ook problemen hebben met hun koopkracht, wachtlijsten in de gezondheidszorg en uitgesteld pensioen, wist ik niet. Andere partijen waren traditioneler in hun presentatie. En vaak ook traditioneel in hun standpunten.
Toen de koffie op was, mikten we de folders bij het oud papier en besloten we om ‘strategisch’ te stemmen. Hoewel, strategisch? Met bijna 430 miljoen kiesgerechtigden heb je natuurlijk geen invloed op de uitkomst. Dat is bij de gemeenteraadsverkiezingen in ons dorp wel anders: in totaal mogen daar 264 mensen stemmen. Dan kun je nog wel een steen in een vijver verleggen als je wat mensen weet te mobiliseren.
Toneelstukje
Op zondagochtend vertrokken we naar het stembureau. In onze tennisoutfit om daarna gelijk door te gaan naar de tennisbaan. Dat bleek al een beetje een inschattingsfout. Plotseling zagen we onze dorpsgenoten in hun zondagse goed; zelfs in pak! De tweede fout bleek bij het ophalen van het stembiljet. Dat was er namelijk niet. We kregen een klein envelopje om de meegebrachte kandidatenlijst in te stoppen. Helaas de ‘folders’ lagen thuis bij het oud papier. Niet getreurd want er lagen extra exemplaren. Open en bloot op tafel. Dit leidde tot een toneelstukje waarbij mensen een schijnbaar willekeurige selectie van lijsten van tafel pakken en meenemen het stemhokje in. Met alle lijsten min één stapten ze het hokje weer uit en mikten de overgebleven lijsten in de prullenbak. Ik deed vrolijk mee en verzamelde de meest uiteenlopende partijen. De Dierenpartij lag er helaas niet bij. Gemiste kans lijkt me. Ik kan me voorstellen dat je als zwevende kiezer last minute valt voor zo’n aaibare kitten.
Afijn, na dit toneelstuk kwam de volgende opgave. Origami voor beginners: hoe vouw je het biljet zodat het mooi in het envelopje past? Ik koos eerst voor de gulden snede maar ik kwam niet goed uit. Dus toch maar een bootje gevouwen en dat in het envelopje gepropt. Dat ging in de perspex stembus. Ik zag mijn envelopje op de stapel vallen en wenste mijn stembootje een behouden vaart. De burgemeester haalde de teller over. Wij waren nummer 63 en 64.
