De fietstocht naar Sully is een ‘klassieker’. Geen kasseien maar wél een kleine col als je via Viévy rijdt. Eenmaal boven aangekomen is de route prachtig en heerlijk verstild. Je passeert wat huizen en boerderijen maar waant je ver van de bewoonde wereld. De afgelopen jaren hebben heel veel mensen deze route gefietst. Je verlaat op deze fietstocht de Morvan en fietst over glooiend terrein naar château Sully. Je bent dan halverwege en kunt mooi een stop maken om het kasteel te bekijken. Voordat je het kasteel bereikt kom je een prima picknickplek tegen. Na het kasteel fiets je door een vrij open landschap over kleine weggetjes terug naar Lucenay l’Evêque.
Een jaar of twee à drie geleden is in de Côte d’Or een fietspad (véloroute) aangelegd over een oud treinspoor. We fietsten al eerder over dit fietspad vanuit Epinac naar Nolay. Nu besluiten we ook de andere kant eens te verkennen waarbij je langs Sully komt. Dit fietspad is wellicht een mooi alternatief voor de D26 die we tot nu toe volgden vanuit Sully.
Véloroute
In Sully steken we de D26 over en na 100 meter kunnen we de véloroute oppakken. We voelen ons, nog een beetje in de sfeer van het kasteel, de koning te rijk. Een prachtig fietspad strekt zich voor ons uit! Geen auto’s die ons passeren; en overigens ook geen andere fietsers. Vogels zingen uitbundig, koeien kijken ons verbaasd en nieuwsgierig aan en hagedissen liggen te zonnebaden op het gladde asfalt. Soepeltjes en fluitend peddelen we voort. Dit voelt als een zeer welkome beloning na onze ‘col’. Puur genieten.
De véloroute leidt ons netjes over het TGV-spoor en daarna gaat het keurig gemarkeerde fietspad weer verder. We prijzen dit initiatief om de Bourgogne op de kaart te zetten als fietsregio. Wellicht voel je al een addertje aankomen. En inderdaad een paar kilometer voor Dracy-Saint-Loup houdt het fietspad plotseling op. Of eigenlijk niet. Er staan nog steeds de keurige routebordjes ‘véloroute’. Maar het is gedaan met het asfalt. Eerst rijden we nog over een vrij redelijke onverharde weg. Helaas wordt deze weg steeds slechter. We zeiden het al: het is een klassieker. En dat blijkt want we fietsen nu toch over kasseien. Het is meer een soort stuiteren. Als ik een lekke band krijg, is ons enthousiasme helemaal weg. Wat een afknapper, dit kunnen we onze gasten niet aandoen.
Privé fietspad
De reden? We zijn ongemerkt vanuit de Côte d’Or de Saône-et-Loire binnengefietst. Ander departement, ander budget. En voor de Saône-et-Loire blijkbaar alleen budget voor de routebordjes. Dus nu ligt er een prachtig fietspad dat nergens naartoe leidt. We snappen ook meteen waarom we zo weinig andere fietsers tegenkwamen.
Maar we hebben het probleem opgelost door vlak voor het einde van het asfalt een afslag te nemen. Als je dan een stukje doorfietst, kom je weer op de oorspronkelijke fietsroute. Misschien gaat de Saône-et-Loire de véloroute over een tijdje nog inrichten en asfalteren. Tot die tijd heb je het fietspad voor jezelf. Ook fijn. En als je écht houdt van wielerklassiekers dan cross je gewoon door over de kasseien. Wel een plaksetje meenemen!
